Wystawa dekorowanych mebli

Kurator wystawy: Anna Feliks
 

Na wystawie w Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim – oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie – można oglądać meble dekorowane graficznymi i malarskimi przedstawieniami, miniatury portretowe oraz XVIII-wieczne stroje i akcesoria mody, m.in. wachlarze, pochodzące ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie.

Ekspozycja prezentowana jest w salach freskowych Muzeum, które – po raz pierwszy w historii placówki – zostaną udostępnione zwiedzającym. Antykamera (przedpokój), zwana dziś Salą Pejzaży Morskich, ozdobiona malowidłami marynistycznymi z połowy XVIII wieku, prowadzi do podobnej w charakterze Sali Ruin Rzymskich, z której przechodzi się następnie do Sali Horacego – dekorowanej monumentalnymi scenami rodzajowymi będącymi ilustracją do sentencji z wierszy tego rzymskiego poety, namalowanymi w technice en grisaille (monochromatycznie) pod koniec XVII wieku.

W salach freskowych umieszczono kilkanaście mebli, których dekoracje w różny sposób odwołują się do technik malarskich i graficznych. Spośród prezentowanych eksponatów wyróżniają się dwa kabinety: pochodzący z czasów króla Zygmunta I Starego, inkrustowany kością oraz XVII-wieczny – dekorowany przedstawieniami architektonicznymi wykonanymi włoską techniką zdobniczą zwaną scagliola.

Obok siedemnastowiecznych eksponatów na wystawie prezentowane są również meble włoskie i w typie włoskim fornirowane hebanem lub jego imitacją i inkrustowane grawerowaną kością. Uwagę przykuwa stół na neobarokowej bogato rzeźbionej podstawie z drugiej połowy XIX wieku, z blatem wyłożonym mozaiką, której fragmenty pochodzą z czasów antycznych oraz sprzęty podróżne – fortepianik i neseser z czterema widokami Wiednia znanego miniaturzysty Balthasara Wiganda. Z kolei niewielki stolik – nerka z trzeciej ćwierci XIX wieku – z powodzeniem imituje styl rokokowy; na blacie, oskrzynieniu i we wnętrzu zdobią go sceny rodzajowe. Wiele z prezentowanych eksponatów pochodzi ze zbiorów Potockich i Lubomirskich.

Uzupełnieniem wystawy są miniatury portretowe: trzy portrety córek Ludwika IV z 1868 roku – późnoklasycystyczny portret Marii Walewskiej pędzla słynnej francuskiej miniaturzystki Marie-Victoire Jacquotot oraz dwa portrety kobiece wykonane przez jej uczennicę Elisabeth Lothon.

 Wystawę wzbogacają także XVIII-wieczne stroje i akcesoria mody, np. ręcznie malowane wachlarze wykonane z kości słoniowej, masy perłowej, szylkretu, rzeźbione, pozłacane i bogato dekorowane. Najcenniejszym jest wachlarz ze sceną figuralną wykonany najprawdopodobniej we Francji, w drugiej połowie XVIII wieku; jego rzeźbiony stelaż oraz malarsko opracowane pokrycie reprezentują wysoki poziom artystyczny. Oprócz niego na wystawie podziwiać można wachlarz z rysunkiem wiejskiej posiadłości, a także wachlarz wykonany z brązowego papieru dekorowany gwaszem ze sceną polowania Diany.