Piękno i rytuał. Starożytne brązy chińskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Pekinie

Komisarze wystawy: Marcin Jakoby, Joanna Popkowska

Wystawa ze zbiorów Chińskiego Muzeum Narodowego, obejmująca ponad 90 obiektów – autentycznych brązów chińskich z okresu największej świetności brązownictwa chińskiego w wiekach XVI-III p.n.e. (dynastie Shang, Zhou, okres Walczących Królestw).

Starożytne brązy chińskie niezwykle wysoko cenione są w Azji, jednak na Zachodzie niesłusznie kojarzą się z archeologią epoki brązu w Europie. W Chinach, w wiekach XVI-III p.n.e. wykonywano skomplikowane technologicznie i niezwykle piękne naczynia z brązu o funkcjach głównie liturgicznych, lecz również użytkowych. Nigdy później nie zdołano już dorównać kunsztem brązownikom tego okresu.

Niniejsza wystawa miała na celu zapoznanie zwiedzających ze starożytnym pięknem i kunsztem rzemieślniczym brązownictwa chińskiego, prezentując zagadnienie w sposób przekrojowy. Nacisk przy doborze obiektów położony został na edukacyjne walory wystawy. Prezentowane zatem były naczynia używane przy ceremoniach ofiarnych, jak i przedmioty używane podczas uczt i bankietów, takie jak brązowe kielichy i naczynia na potrawy. Jednocześnie prezentowany był szeroki wybór innych przedmiotów użytkowych, takich jak elementy uzbrojenia czy monety.

Obiekty wybrane na wystawę w większości nigdy jeszcze nie opuściły Chin, nieznane są zatem publiczności na Zachodzie. Podczas gdy wcześniejsze wystawy brązów chińskich w Europie i w Ameryce koncentrowały się na kilku znanych arcydziełach brązownictwa chińskiego, niniejsza wystawa pokaże całokształt kultury brązu w Chinach w szczytowym okresie jej rozwoju.

Chińskie Muzeum Narodowe (National Museum of China) założone zostało w 2003 r. poprzez połączenie Muzeum Historycznego w Pekinie i Muzeum Rewolucji. Jest to największe muzeum w Chinach o zbiorach sztuki chińskiej od prehistorii do współczesności. Muzeum Narodowe w Warszawie jako pierwsza instytucja muzealna w Polsce nawiązało bezpośredni kontakt z Chińskim Muzeum Narodowym, czego owocem są dwie opisywane wystawy.