Polscy malarze w Bretonii

Komisarze wystawy: Barbara Brus Malinowska, Margareth Guellec Dąbrowska

Wystawa prezentowała dwa problemy:  historię, tradycję i kulturę Bretanii oraz bretońską inspirację malarzy polskich.

W pierwszej, „bretońskiej” części wystawy zaprezentowano wybrane obiekty z Musée Départemental Breton w Quimper,  Musée du Pont Aven, z kolekcji Raczyńskich w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Były to obrazy, rysunki i grafiki malarzy francuskich o tematyce bretońskiej,  bretońskie rzeźby, plakaty reklamujące Bretanię, stare fotografie,  bretońskie rzemiosło artystyczne (stroje ludowe, meble, snycerka, fajanse itd.).

Druga część obejmowała prace polskich artystów (obrazy, rysunki, grafikę) działających we Francji w latach 1890-1939, którzy chętnie odwiedzali Bretanię i ją malowali. Ta część wystawy ukazywała przede wszystkim różnorodność języka plastycznego polskich twórców w „portretowaniu” Bretanii i jej mieszkańców,  ale także problem rodzenia się właśnie w Bretanii, w ślad za Gauguinem, grupami  nabistów, fowistów i kubistów, pierwszej polskiej awangardy artystycznej, którą reprezentowali obecni na tej wystawie m.in.: Ślewiński, Muter, Gwozdecki, Makowski,  Hayden, Witkacy, Marcoussis (Markus), Epstein.