Biennale
Międzynarodowe Biennale Plakatu
Międzynarodowe Biennale Plakatu (MBP), było pierwszym w świecie tego typu konkursem otwartym, który stawiał sobie za cel konfrontację tradycji „polskiej szkoły plakatu” z realizacjami obcymi. Równocześnie intencją pomysłodawców była szeroko pojęta manifestacja plakatu jako medium kreacji autorskiej. Elitarny charakter wystawy, ugruntował autonomię tej dyscypliny artystycznej w ramach projektowania graficznego. Początkowo obecny aspekt ideologiczny, demonstrujący propagandową funkcję plakatu rozumianego jako instrument perswazji społecznej, ulegał stopniowo zanikowi. W jego miejsce pojawiła się swobodna ekspresja artystyczna, sprzyjająca umacnianiu pozycji tej dyscypliny. Tym samym MBP stało się najpoważniejszym forum wymiany idei artystycznych. Taki charakter zachowuje także współcześnie. Sprzyja eksploracji możliwości wyrazowych i kreacyjnych plakatu oraz określa zakres penetracji granic formalnych tego gatunku poprzez niekonwencjonalne eksperymenty natury estetycznej.
Tym samym impreza ta ma wyjątkowo wysoki status jako rywalizacja ściśle artystyczna. Jednocześnie – i to przesądza o jego wizualnej atrakcyjności - stanowi swego rodzaju plastyczny leksykon wiedzy o świecie współczesnym w interpretacji grafików, którym nieobojętna jest percepcja obecnych w nim zjawisk i faktów.
W rankingach podobnych konkursów, MBP ma niekwestionowaną pozycję lidera i jest pozycjonowane na samy szczycie hierarchii.
Inauguracja MBP miała miejsce w gmachu „Zachęty” w dniu 6 czerwca 1966 r. Animatorem i zarazem przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego MBP do 1974 r., był Józef Mroszczak, profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Na przestrzeni minionego półwiecza rytm MBP dwukrotnie uległ zakłóceniu z przyczyn poza artystycznych. Nie odbyły się edycje MBP w latach: 1982 i 1992.
W 1994 r. zmianie uległa lokalizacja imprezy, która została przeniesiona do Muzeum Plakatu w Wilanowie (MPW), oddziału Muzeum Narodowego w Warszawie.
Od momentu inicjacji imprezy - na mocy statutowego zapisu – MPW stanowiło archiwum MBP, przechowując dzieła zakwalifikowane na wystawy konkursowe i organizując wystawy jego laureatów. Zależność ta w dużym stopniu kształtuje kolekcję plakatu obcego w zbiory MPW i przekłada się na jej reprezentatywność.
W 1995 r. MBP zostało wyróżnione nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia jako „Najciekawsze Wydarzenie Muzealne’94”.
MBP posiadało dwie, trzy lub cztery kategorie konkursowe obejmujące:
A - wszystkie plakaty wydane drukiem w l. 2012 -2013 (bez podziałów na konkretne dziedziny, których dotyczą)
B - „Złoty Debiut” – konkurs afiliowany przy MBP – adresowany dla młodych adeptów projektowania graficznego, któremu patronuje autorytet profesora ASP w Warszawie Henryka Tomaszewskiego, nestora „polskiej szkoły plakatu”.
W kategorii A międzynarodowe jury przyznaje medale: jeden złoty, dwa srebrne i trzy brązowe. W kategorii B – Nagrodę im. H. Tomaszewskiego. Osobnym trofeum jest Nagroda Rektora warszawskiej ASP im. Józefa Mroszczaka.
Sam fakt kwalifikacji do udziału w wystawie oraz przyjęty system wyróżnień, stanowią szczególny rodzaj nobilitacji dla uczestników konkursu.
Wśród laureatów MBP wyróżniają się dwukrotni triumfatorzy: Andre Francois, Holger Matthies i Henryk Tomaszewski. Wspomnieć wypada także laury przyznane klasykom tej dyscypliny, takim jak: Kazumasa Nagai, Andy Warhol, Yusaku Kamekura, Armando Testa, Shigeo Fukuda, GRAPUS, Gunter Rambow, Tadanori Yokoo, Makoto Saito, Rosemarie Tissi, Masuteru Aoba, Shin Matsunaga, Kijuro Yahagi, Mitsuo Katsui, Ralph Schraivogel, U.G. Sato. Jak łatwo zauważyć, statystycznie udział autorów japońskich jest dominujący. Dla młodej generacji grafików udział w MBP jest równoznaczny z możliwością spektakularnego debiutu otwierającego drogę do zawodowej kariery. Lista laureatów MBP – jak łatwo zauważyć – stanowi jednocześnie Panteon najwybitniejszych przedstawicieli globalnego projektowania graficznego, artystów tworzących jego historię.
Spośród polskich autorów, złotymi medalami uhonorowano: Jana Lenicę, Juliana Pałkę, Romana Cieślewicza, Mieczysława Wasilewskiego, Waldemara Świerzego, Jana Sawkę, Jana Młodożeńca, Wiktora Sadowskiego.
Formuła regulaminowa MBP stała się wzorem dla podobnych prezentacji międzynarodowych odbywających się w cyklu dwu- lub trzyletnim. MBP bywa jednak spośród nich wyróżniane zaszczytnym mianem „olimpiady” plakatu. Patronat nad MBP sprawowała w przeszłości ICOGRADA (International Council of Graphic Design Associations). Od 1994 współorganizatorem MBP było Towarzystwo Grafików Projektantów, które przejęło tą rolę po Związku Polskich Artystów Plastyków. Obecnie partnerami MBP są: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie i Stowarzyszenie Twórców Grafiki Użytkowej.
24. MBP
MBP w 2014 r. przeszło metamorfozę. Rejestracja uczestnictwa w konkursie oraz pierwszy etap dwustopniowej selekcji prac przez jurorów odbył się drogą elektroniczną, przy pomocy systemu rejestracji prac online.
25. MBP
W 2016 r. MBP obchodziło jubileusz 50-lecia istnienia. Na tę okazję MBP zmieniło swoją formułę. W programie obchodów znalazły się wystawy: "Plakat - remediacje", "Wierzchołek papierowej Wieży Babel. Międzynarodowe Biennale Plakatu w Warszawie w latach 1966–2014" oraz "50/50/50. 50 plakatów, 50 grafików na 50-lecie Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie".
MBP wraca do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
W 2017 r. Rada Programowa Międzynarodowego Biennale Plakatu zatwierdziła propozycję przekazania przez Muzeum Narodowe w Warszawie organizacji MBP warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Inicjatywa przejęcia roli organizatora przez ASP wyszła z kręgu profesorów uczelni i środowiska związanego ze sztuką plakatu; uzyskała ona życzliwe przyjęcie przez władze Akademii oraz akceptację MKiDN.